Hayatta Yeni Bir Evre: Bebek

    

         Dostlar, şu anda  17 haftalık bir fetus annesiyim. Artık bu konuda bir şeyler yazayım dedim.

          İlk iki çizgiyi gördüğüm günden beri sanki zaman ağır ilerliyor gibi geliyor bana. Yakın dostum, yeni anne İlknur, ilk aylarda öyle geldiğini, sonra zamanın çok hızlı geçtiğini söyledi. Bakalım, göreceğiz.

         Test yapıp hamile olduğumu ilk öğrendiğimde ellerim titredi, müthiş bir heyecan duydum. Akşam eşimle paylaştığımda o da şaşkınlık içindeydi. İstanbul’da nasıl büyütürüz, sosyal hayatımızı nasıl sürdürürüz, çocuğumuz ilerde yurt dışına yerleşip yılda iki kere ziyaretimize gelirse ne yaparız? Gibi bir dizi soruya cevap aramaya başladı J Bense şimdilik ilk hedefimizin sağlıklı bir bebek olarak doğması olması gerektiğini söyledim.

         11. hafta ultrasondaki görüntü çok heyecan verici ve duygu yüklüydü. Gözlerim doldu fena halde, çıkınca konuşmakta zorlandım. Günlerce o kare aklıma geldiğinde boğazım düğümlendi. Minik bir bebek taslağı nasıl da hareket halinde içimde!

         Çok şükür bulantı ve kusma kâbusu yaşamadan, ama kendimi boş bir çuval gibi cansız ve ruhsuz hissederek, sadece ve sadece uyumak isteyerek ilk üç aylık dönemi tamamladık. Kendimden soğudum yemin ederim J Elim kolum kalkmıyor, kendime bakmak adına hiçbir şey yapmıyorum, eşime uzağım… neyse geçti gitti.

         Artık uyku ihtiyacı ve halsizlik azaldı, göbeğim dışarıdan anlaşılacak kadar çıktı. Birdenbire, bir günde oldu sanki bu büyüme. İki gün önce, akşam Gök geldiğinde direkt karnıma bakıp şaşırdı. Pantolonlarımın bazılarını düğmesini kapatmadan giyebiliyorum. Sevgili kotlarımla –umarım- geçici bir süreliğine vedalaşma zamanı geldi.

         İnternet sağ olsun, her haftanın başında gebelik haftası ile ilgili bilgileri ediniyorum. Bu hafta saçları çıkıyormuş mesela bebeğimizin, kıvırcık olmasını diliyorum babasının eski saçları gibi J

         Malum hamilelikte beslenme konusu önemli. Günde iki cevizim, haftalık balığım, kırmızı et, sebze, süt, peynir gibi kalsiyum kaynakları, meyveler yeniyor. Çeşitli beslenmeye ve sağlıklı şeyler yemeye çalışıyorum ki, bebeğim de sevsin onları doğunca. Ancak şu su içme olayı yok mu? En zoru bu işte benim için. İçemiyorum Allah içemiyorum ben öyle iki litre su. Elimde sürekli bir şişe/bardak var fakat zorla, yudum yudum, önerilen miktara ulaşmak çok zor benim için. Umarım bedeli kötü olmaz.

         Birkaç defa rüyamda bebeğimizle denizde, suda gördüm kendimizi. Güzel rüyalardı. Doktor bebeğin, yüzde doksan olasılıkla kız olacağını söyledi. Ne yalan söyleyeyim bunca yıldır erkek çocukları daha çok sevdiğimi fark etmiştim. Ama son zamanlarda ikisinin de ayrı güzellikleri olduğunu düşünmeye başladım.  Erkeklerin hareketliliğine yetişmek gerçekten sıkı kondisyon istiyor.

         İsim bulma konusu da gündeme cinsiyetle beraber düştü elbette. Ben biraz farklı isimler seviyorum, kocamsa tam tersi. Favori kız ismi Zeynep. Fakat arkadaşlarla yaptığımız konuşmalarda tespit yapıldı: Türk erkeklerinin büyük çoğunluğu kızı olursa adı Zeynep olsun istiyor J

         17 haftayı bir yazıya sığdırmaya çalışınca toparlamak çok kolay olmadı, daldan dala atlamış, başınızı döndürmüş olmam mümkündür J Bundan sonra daha derli toplu olacak, söz. Şimdilik hoşça kalın.