7 Şubat 2012 Salı

camın ardından görünen her yer, her şey bembeyaz. gökten beyaz taneler durmaksızın düşüyor. evde olmak güzel, dışarı çıkıp karları sıkıştırarak top yapmak, atmak, ıslanıp eve dönmek de öyle.
göğün güzel göğsüne koyduğum kolun bilekten kavranışı, "büyülü tuhaf sıcağı"nda uykuya dalmak, dışarıda beyaz yığınlar yükselirken. ne güzel! ne keyifli!